Opis
1946 rok. Zimna i straszna powojenna zima. Zły czas. Oto kraina napadnięta, zgwałcona i zabita. Oto powojenne Prusy.
•
Oparta na faktach opowieść o jednej z białych plam powojennej historii – „wilczych dzieciach”. Po drugiej wojnie światowej niemieckie sieroty tułały się po Litwie w poszukiwaniu chleba i dachu nad głową. Uciekająca z Prus Wschodnich mała Renata musi ukryć swoje niemieckie pochodzenie. Szuka schronienia w lasach, ale także wśród ludzi, ukrywając swoje niemieckie pochodzenie. Znajduje przybranych rodziców i nowe, litewskie imię – Marytė, a historia jej rodziny ukazuje tragiczne losy wielu uchodźców z Prusów Wschodnich na Litwie. Powieść została oparta na prawdziwych historiach wilczych dzieci i ich krewnych. Mam na imię Marytė Alvydasa Šlepikasa została uznana za najlepszą litewską książkę w 2012 roku. Niezwykle plastyczne obrazy, poetycki styl i emocjonalna, poszarpana narracja na długo zapadają w pamięć.
O Autorze:
Alvydas Šlepikas (ur. 1966) – litewski poeta, powieściopisarz, dramaturg i aktor. Ukończył aktorstwo i reżyserię w Akademii Muzycznej w Wilnie. Pracował w Państwowym Wileńskim Tetrze Małym. Wydał dwa tomiki poezji, zbiór prozy oraz powieść Mam na imię Marytė. Jego utwory zostały przetłumaczone na dziesięć języków, między innymi angielski, rosyjski i niemiecki. Jest członkiem Związku Pisarzy Litewskich. Przez cztery lata był redaktorem naczelnym tygodnika kulturalnego „Literatūra ir menas”. Obecnie kieruje w nim działem literatury współczesnej i tłumaczeń.
