Opis
Książka zawiera całość korespondencji Jerzego Giedroycia (1906-2000) z Bohdanem Osadczukiem (1920-2011), opracowaną przez Bogumiłę Berdychowską i Marka Żebrowskiego. Pisane przez pół wieku listy są niewyczerpanym źródłem wiedzy o stosunkach polsko – ukraińskich w XX wieku i dziejach Instytutu Literackiego w Paryżu.
Obawiam się, że przy najbliższym spotkaniu zamorduję Pana, nie licząc się z koniecznością normalizowania stosunków polsko-ukraińskich – tak Jerzy Giedroyc w listopadzie 1967 r. zaczął list do Bohdana Osadczuka. Jego rozżalenie na niepunktualność „Berlińczyka” nie powinna nas mylić: to właśnie z nim konsultował większość swoich ukraińskich przedsięwzięć
Obszerny tom zawiera 855 listów napisanych w latach 1950-2000. Odsłaniają one kulisy polityki wschodniej paryskiej „Kultury”. To niezwykłe, jak duży wpływ na współczesne stosunki pomiędzy Polską a Ukrainą wywarła ta niewielka grupa emigrantów dysponująca nader skromnymi środkami finansowymi.
Gdy w roku 1950 poznali się i zaczęli współpracę, mało kto wróżył im sukces. Połączyło ich przekonanie, wówczas rzadkie, o konieczności współpracy pomiędzy Polakami a Ukraińcami. Dlatego powoli, miesiąc za miesiącem, w kolejnych numerach „Kultury”, a później też „Zeszytów Historycznych” starali się przełamywać polsko-ukraińskie niechęci i uprzedzenia.
