Opis
Imiona Krymu – Anastasiia Lewkowa
„Alije, Alona i ja. Z naszych imion można odczytać historię Krymu” – tym zdaniem rozpoczyna się poruszająca powieść Anastasii Lewkowej, jednej z najciekawszych współczesnych ukraińskich autorek. Imiona Krymu to wielowątkowa opowieść o dojrzewaniu, przyjaźni, poszukiwaniu tożsamości i historii miejsca, które od wieków jest mozaiką kultur i narodów.
Bohaterką powieści jest Rosjanka, której dzieciństwo, młodość i pierwsza miłość upływają na Krymie. To właśnie tam, w cieniu przełomowych wydarzeń, dojrzewa do decyzji, która na zawsze zmieni jej życie – świadomie wybiera ukraińską tożsamość. Osią fabuły jest jej przyjaźń z Alije, Krymską Tatarką. Ich historia, rozciągająca się od lat 90. po rok 2014 i rosyjską okupację półwyspu, staje się metaforą spotkania kultur, pamięci i historii.
W powieści splatają się losy Krymskich Tatarów, Żydów, Greków, Ormian, Niemców i Ukraińców – narodów, które współtworzyły niepowtarzalną tożsamość regionu. Tytułowe „imiona” są tu symbolem: oznaczają ludzi, ich doświadczenia i narracje, które przez lata kolonizacji były marginalizowane lub wymazywane. Lewkowa pokazuje, że „za Perekopem – z obu stron – jest ziemia” – wspólna przestrzeń historii i kultury, zdolna na nowo połączyć Krym z Ukrainą.
Imiona Krymu zostały entuzjastycznie przyjęte w Ukrainie – powieść znalazła się wśród najczęściej kupowanych książek na Książkowym Arsenale, a jej czytelnikami byli m.in. Wołodymyr i Ołena Zełenscy. Krytycy podkreślają jej wyjątkowe znaczenie jako dzieła kulturowego, etnograficznego i ideowego, które pozwala zrozumieć złożoną rzeczywistość półwyspu i odrzucić utrwalone stereotypy.
To nie tylko literacka opowieść o przeszłości i współczesności Krymu, ale też ważny głos w rozmowie o tożsamości, pamięci i wspólnocie. Dla polskiego czytelnika Imiona Krymu mogą stać się mostem do głębszego poznania historii półwyspu i losów jego mieszkańców – opowiedzianych z perspektywy tych, którym przez lata odmawiano prawa do własnego głosu.
