Wydarzenia w Gruzji po wyborach parlamentarnych 26 października 2024 r. zaskoczyły zarówno gruzińskie społeczeństwo, jak i międzynarodowych obserwatorów. Głosowanie, któremu towarzyszyły akty zastraszania, kupowania głosów, nadużywania państwowych zasobów i inne oszukańcze metody, pogrążyło kraj w głębokim kryzysie politycznym.
Jego punktem kulminacyjnym było obwieszczenie premiera Iraklego Kobachidze. Wbrew woli społeczeństwa i gruzińskiej konstytucji zapowiedział zawieszenie procesu integracji Gruzji z Unią Europejską do 2028 r. Gruzini interpretują słowa premiera jako geopolityczną deklarację Partii Gruzińskie Marzenie. Wyraża ona chęć odwrócenia się Gruzji od świata europejskich wartości oraz woltę w kierunku autokracji i Rosji.
W ostatnich tygodniach Gruzini z różnych środowisk wyszli na ulice w pokojowym proteście. Żądają politycznej uczciwości i bronią swoich europejskich perspektyw. Chociaż największe demonstracje odbyły się w Tbilisi na alei Rustawelego, wiele akcji protestu zorganizowano też w mniejszych miastach, we wsiach i w małych społecznościach lokalnych.
Na sprzeciw społeczeństwa rząd odpowiedział brutalnie. Aresztowano około 500 pokojowych demonstrantów. Państwo użyło siły nieproporcjonalnej do ich działań. Z wiarygodnych źródeł docierają informacje o torturach. Celem ataków służb byli przede wszystkim dziennikarze. Przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego uprowadzano z dala od miejsc protestów. Gdy ubrani na czarno bandyci terroryzowali młodzież, policja stała z boku. Nacisk państwa na urzędników państwowych uznawanych za „nielojalnych” rośnie z dnia na dzień. To czysty przypadek, że do tej pory nikt nie zginął.
W czasie wizyty w Gruzji redaktor „New Eastern Europe” otrzymał z pierwszej ręki relacje na temat represji. Protestujący pokazali mu rany, których doświadczyli wskutek zatrzymania, ale twierdzą, że szykany nie zachwiały ich determinacji.
Stawka o przyszłość Gruzji stale rośnie. Ogłaszane są sankcje i wywierana jest presja dyplomatyczna, lecz czasu na znaki solidarności ubywa. Dalsze napięcia są nieuniknione; widzieliśmy je już po wyborze Micheila Kawelaszwilego na prezydenta, ale spodziewamy się ich nasilenia po planowanym na 1 stycznia 2025 r. wejściu w życie „ustawy o zagranicznych agentach”. Przypomina prawo obowiązujące w Federacji Rosyjskiej. W miarę pogłębiania się kryzysu politycznego opozycja najprawdopodobniej zjednoczy się wokół Salome Zurabiszwili, uznawanej za ostatni bastion europejskiego kierunku Gruzji.
Partnerstwo Zachodu z Gruzją nie opiera się na interesie energetycznym ani gospodarczym, ale na wspólnych wartościach i wierze w demokratyczną, lepszą przyszłość – dla Gruzji i Europy.
Dlatego właśnie teraz powinniśmy podjąć konieczne działania. Nie możemy pozwolić, aby Gruzja popadła w autorytarną stagnację, na której wzbogacą się nieliczni. Zza Morza Czarnego dobiegają głośne i wyraźne wołania o pomoc. Musimy zareagować.
WEZWANIE DO DZIAŁAŃ — SOLIDARNOŚĆ ZE SPOŁECZEŃSTWEM GRUZIŃSKIM
Podpisując ten list, wyrażamy naszą solidarność ze społeczeństwem gruzińskim. Nasz apel kierujemy do:
- społeczności międzynarodowej i przyjaciół Gruzji: prosimy Was o udostępnianie tego listu i wspieranie głosów społeczeństwa gruzińskiego;
- władz gruzińskich: natychmiast zaprzestańcie aresztowań ludzi uczestniczących w pokojowych demonstracjach i wypuśćcie wszystkich bezprawnie przetrzymywanych;
- decydentów politycznych w krajach zachodnich: zwiększcie presję na władze Gruzji, aby wypracowały pokojowe rozwiązanie zgodne z oczekiwaniami społeczeństwa, obejmujące opcję przedterminowych wyborów;
- przywódców zachodnich: wybierzcie się do Gruzji w dowód solidarności, spotkajcie się z przedstawicielami wszystkich stron i aktywnie zachęcajcie do pokojowego, demokratycznego rozwiązania obecnego konfliktu;
- obywateli wszystkich państw świata: wesprzyjcie walkę społeczeństwa gruzińskiego o wolność, przekazujcie fundusze na rzecz organizacji zapewniających pomoc demonstrującym.
Linki do zaufanych organizacji pozarządowych i inicjatyw:
https://www.gofundme.com/f/donate-for-tbilisi-demonstrations
https://www.gofundme.com/f/help-media-in-the-fight-for-democracy-in-georgia
https://www.gofundme.com/f/support-the-fight-for-democracy-and-freedom-in-georgia
To wezwanie do działania, solidarności i nadziei. Walka Gruzji o wolność jest także naszą walką.
Link do podpisu: https://forms.gle/RgYyfa2gJzCXJebA7
ღია წერილი საქართველოს ყველა მეგობარს
2024 წლის 26 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ განვითარებულმა მოვლენებმა როგორც ქართველები, ისე საერთაშორისო დამკვირვებლები გააოგნა. არჩევნებმა, რომელსაც თან ახლდა მუქარა, ხმების მოსყიდვა, სახელმწიფო რესურსების არამართებული გამოყენება და სხვა თაღლითური ქმედებები, ქვეყანა სერიოზულ პოლიტიკურ კრიზისში ჩააგდო.
2024 წლის 28 ნოემბრის განცხადებით, პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი კობახიძემ, ევროკავშირში გაწევრიანების მოლაპარაკებების 2028 წლამდე გადადებით არ გაითვალისწინა საზოგადოების აზრი და დაარღვია საქართველოს კონსტიტუცია. ქართველი ხალხი თვლის, რომ ეს არის „ქართული ოცნების“ მცდელობა დააშოროს ქვეყანა ევროკავშირს, დაუახლოვდეს რუსეთს და დაამყაროს ავტოკრატია.
საპასუხოდ, საქართველოში დაიწყო მშვიდობიანი პროტესტი, რომელიც აერთიანებს საზოგადოების სხვადასხვა ფენას. პროტესტის მონაწილეების მიზანია დაიცვან საკუთარი ევროპული მომავალი. თბილისის გარდა, პროტესტი მიმდინარეობს საქართველოს სხვა დიდ ქალაქებში.
მთავრობამ პროტესტს ძალადობრივად უპასუხა. ამ დრომდე დაახლოებით 500 მშვიდობიანი მომიტინგეა დაკავებული, ასევე არის ცნობები ძალის გადაჭარბების, უკანონო დაკავებებისა და წამების შესახებაც კი. ჟურნალისტები და სამოქალაქო საზოგადოების ლიდერები ხდებიან თავდასხმების სამიზნე. ასევე, მიმდინარეობს ზეწოლა „არალოიალური“ საჯარო მოხელეების მიმართ.
ჩვენი გამომცემლობა შეხვდა პროტესტის მონაწილეებს, მათ შორის იმ მომიტინგეებს, რომლებსაც აღენიშნებოდათ დაზიანებები პოლიციის მხრიდან. ამის მიუხედავად, პროტესტის მონაწილეები არ აპირებენ დანებებას. ამჟამად ქვეყანაში დაძაბულობა იზრდება, მათ შორის მიხეილ ყაველაშვილის პრეზიდენტად არჩევისა და მომავალ წელს რუსული სტილის “უცხოეთის აგენტების“ კანონის ამოქმედების გამო. საერთაშორისო საზოგადოებისთვის რეაგირების დრო იწურება.
დასავლეთმა უნდა დაუჭიროს მხარი საქართველოს არა ეკონომიკური მიზნების, არამედ საერთო ღირებულებებისა და დემოკრატიის გამო. საქართველოში ავტორიტარიზმის დამყარების შემთხვევაში მხოლოდ მცირე ჯგუფი იხეირებს, ხოლო ჩვეულებრივი მოქალაქეები დაზარალდებიან.
ახლა მოქმედების დროა. ჩვენ არ უნდა დავუშვათ საქართველო გახდეს ავტოკრატიული სახელმწიფო. ჩვენ აუცილებლად უნდა ვუპასუხოთ შავი ზღვის მიღმა გაგონილ ხმებს.
ამ წერილზე ხელმოწერით, ჩვენ ვუცხადებთ სოლიდარობას ქართველ ხალხს მოვუწოდებთ:
- მსოფლიო საზოგადოებასა და საქართველოს მეგობრებს: გაავრცელეთ ეს ღია წერილი და დაეხმარეთ საქართველოს საზოგადოებას გააგონონ მსოფლიოს ხმა;
- საქართველოს ხელისუფლებას: შეწყვიტეთ მშვიდობიანი მომიტინგეების დაკავება და გათავისუფლეთ ყველა უკანონოდ დაკავებული პირი;
- დასავლელ პარტნიორებსა და პოლიტიკოსებს: გაზარდეთ ზეწოლა საქართველოს ხელისუფლებაზე რათა მათ იმოქმედონ მოქალაქეების სურვილის მიხედვით, მათ შორის გაითვალისწინონ ვადამდელი არჩევნების დანიშვნის მოთხოვნა;
- დასავლელ ლიდერებს: გამოხატეთ სოლიდარობა და ეწვიეთ საქართველოს, შეხვდით ყველა მხარეს, წაახალისეთ მშვიდობიანი, დემოკრატიული გადაწყვეტილებები;
- მსოფლიოს მოქალაქეებს: დაეხმარეთ ქართულ ორგანიზაციებს თავისუფლებისთვის ბრძოლაში შემოწირულობებით. საქველმოქმედო ორგანიზაციების სია შეგიძლიათ ნახოთ აქ.
ეს არის მოწოდება მოქმედებისთვის, სოლიდარობისთვისა და იმედისათვის. საქართველოს თავისუფლებისთვის ბრძოლა ჩვენი ბრძოლაცაა.
