0,00 PLN

Brak produktów w koszyku.

wtorek, 19 marca, 2024
0,00 PLN

Brak produktów w koszyku.

Wesprzyj KEW
swoim 1,5% podatku,
nasz numer
KRS 0000013264

Rozlicz PIT Online z PITax.pl dla OPP.
Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.
0,00 PLN

Brak produktów w koszyku.

Strona głównaAktualnościList otwarty do rządu Niemiec

List otwarty do rządu Niemiec

List otwarty ponad 100 ekspertów ds. Europy Wschodniej i bezpieczeństwa międzynarodowego do rządu Niemiec.

Pokój i stabilność w Europie zależą od losu Ukrainy

Nielegalna i otwarta wojna Rosji przeciwko pokojowo nastawionemu krajowi sąsiedniemu, która rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku, przypieczętowała porażkę polityki Niemiec i UE wobec Rosji w ostatnich dziesięcioleciach. Polityka ta opierała się na nadziei, że coraz bardziej oczywiste neoimperialne ambicje Rosji uda się powstrzymać dzięki intensywnej dyplomacji, porozumieniom wielostronnym i różnym relacjom biznesowym. Jednak stała obecność wojskowa Rosji w Mołdawii od 1992 roku, jej nieskrywana ekspansja w Gruzji od 2008 roku i na Ukrainie od 2014 roku, a także dalsze uchybienia na całym świecie pokazały już, że to podejście zawodzi.

Mimo to w 2015 roku, rok po rozpoczęciu przez Rosję otwartej okupacji Krymu i wybuchu pseudo wojny domowej we wschodniej Ukrainie, Niemcy podpisały umowę o budowie podwodnego gazociągu Nord Stream 2 przez Morze Bałtyckie. Gdyby gazociąg ten zaczął działać, jeszcze bardziej zmniejszyłby zależność Rosji od Ukrainy jako kraju tranzytowego, pozwoliłby Putinowi na swobodniejsze działania w Europie Wschodniej, a Niemcy stałyby się jeszcze bardziej zależne od Rosji niż dotychczas.

Bardziej zdecydowane działania UE w odpowiedzi na rozpoczęcie przez Rosję agresji na Ukrainę już w 2014 roku mogły zapobiec gorszemu rozwojowi wypadków. Wschodnioeuropejscy członkowie UE i NATO, tacy jak Polska i kraje bałtyckie, wielokrotnie wyrażali obawy o własne bezpieczeństwo. Wcześnie ostrzegali, że rządzącemu Rosją Władimirowi Putinowi nie można ufać i należy postępować z dużo większym realizmem.
Zamiast tego podejście UE do coraz bardziej autorytarnego i agresywnego rządu Rosji pozostało w dużej mierze niezmienione. Nawet kilka lekkomyślnych zamachów na życie byłych agentów i krytyków reżimu, w tym na terytorium UE, oraz trwająca wojna na wschodzie Ukrainy z rosnącą liczbą ofiar nie doprowadziły do zasadniczej zmiany kursu.

W ciągu ostatnich tygodni, kiedy życie straciły kolejne tysiące ludzi, kiedy niegdyś tętniące życiem ukraińskie miasta zostały zdewastowane przez ostrzały i ataki lotnicze, a samo istnienie Ukrainy jako niepodległego państwa stało się zagrożone, katastrofalna porażka polityki Europy i Niemiec wobec Rosji stała się aż nazbyt oczywista. Trzy dni po rozpoczęciu wojny, 27 lutego 2022 r., kanclerz Olaf Scholz ogłosił drastyczną zmianę w podejściu swojego rządu do Rosji. Zapowiedział „bezprecedensowy” zestaw środków, w tym zakazanie rosyjskim bankom uczestnictwa w systemie SWIFT i wysłanie śmiercionośnej broni na Ukrainę.

Była to mile widziana zmiana. W następnych dniach okazało się jednak, że wykluczenie rosyjskich banków ze SWIFT będzie tylko częściowe. Co gorsza, Niemcy i inne kraje członkowskie UE nadal kupują ogromne ilości rosyjskiej energii. Dzieje się tak pomimo faktu, że ogromne dochody Rosji z tego eksportu pomagają finansować coraz bardziej terrorystyczny reżim Putina i jego otwartą wojnę podjazdową na Ukrainie. Tymczasem armia rosyjska ucieka się do taktyki podobnej do tej, jaką stosowała podczas drugiej wojny czeczeńskiej w latach 1999-2009 i interwencji Moskwy w Syrii od 2015 roku: ostrzeliwanie i
bombardowanie dzielnic mieszkaniowych i infrastruktury cywilnej, w tym szpitali, szkół i cmentarzy, łamanie porozumień o korytarzach humanitarnych, strzelanie do cywilów próbujących uciekać, a także zabijanie ludzi w miejscach publicznych i budynkach za pomocą moździerzy, rakiet i bomb.

Istnieją dodatkowe, zupełnie nowe zagrożenia. Ogromna liczba uchodźców, którzy po zaledwie trzech tygodniach napłynęli z Ukrainy do UE, jest bezprecedensowa. Ukraińskie elektrownie jądrowe (EJ) i otaczająca je infrastruktura stały się polami bitew i obiektami okupacji. Incydent związany z wojną w jednej z tych elektrowni jądrowych może, w najgorszym przypadku, doprowadzić do skutków przekraczających te, które wystąpiły po katastrofie w Czarnobylu w 1986 roku.

Obywatele Ukrainy dzielnie bronią siebie i swojego kraju. Ich heroiczny opór udaremnił pierwotny plan inwazji Rosji, zwiększając jej koszty i czas trwania znacznie powyżej pierwotnych obliczeń Kremla. Ukrainie nie pozostało jednak wiele czasu na czekanie, aż nałożone obecnie sankcje zachodnie zaczną obowiązywać. Upierając się przy dalszym imporcie rosyjskiej ropy i gazu ziemnego, rząd niemiecki pozwala Rosji nadal czerpać ogromne dochody z eksportu energii. W ten sposób przedłuża wojnę i przeciwdziała przyjętym już przez Zachód sankcjom, które same w sobie są konieczne. Co więcej, takie zachowanie stawia Berlin w sprzeczności z „historyczną odpowiedzialnością” wobec krajów byłego Związku Radzieckiego, którą Niemcy przyjęły na siebie po zniszczeniu Białorusi i Ukrainy w czasie II wojny światowej.

Tragiczny i niepewny los Ukrainy powinien być wystarczającym powodem do bardziej intensywnego zaangażowania Niemiec i UE. Poza tym, niedopuszczenie do tego, by Putinowi powiodło się w jego imperialnym rewanżyzmie, leży w żywotnym interesie całej Europy. Handel i wspólny dobrobyt mogą się rozwijać tylko w stabilnym i pokojowym środowisku. Pozwolenie Putinowi na podbój Ukrainy mogłoby doprowadzić do większej agresji przeciwko innym sąsiednim krajom, takim jak Mołdawia i Gruzja, co jeszcze bardziej zdestabilizowałoby kontynent europejski.

Polityka Niemiec i Unii Europejskiej wobec Europy Wschodniej powinna bardziej niż dotychczas koncentrować się na pomocy Ukrainie w przetrwaniu już dziś, a nie na podejmowaniu działań, które przyniosą efekty dopiero za kilka tygodni lub miesięcy. Należy położyć kres krótkowzrocznemu egoizmowi Niemiec we wspólnym wysiłku Europy, by przeciwstawić się agresji Putina. Już teraz należy podjąć wszelkie dostępne środki, aby podnieść cenę tej wojny dla Federacji Rosyjskiej. Należą do nich:

-sankcje na wszystkie rosyjskie banki i całkowity zakaz uczestnictwa Rosji w systemie płatniczym SWIFT;

-całkowite zaprzestanie kupowania od Rosji ropy naftowej, gazu ziemnego i innych towarów;

-izolacja Rosji i zakaz wjazdu do krajów UE dla członków rosyjskiego rządu oraz członków elit bliskich reżimowi;

-konfiskata funduszy i własności należącej do rosyjskich oligarchów lub przedsiębiorstw bliskich reżimowi Putina;

-wykluczenie Rosji z udziału we wszystkich międzynarodowych imprezach sportowych, kulturalnych i innych wydarzeniach społecznych;

-wsparcie dla gospodarki, państwa i obronności Ukrainy;

-zaopatrzenie Ukrainy nie tylko w lekką i defensywną, ale także ciężką i pewną broń ofensywną, taką jak większe systemy przeciwlotnicze, odpowiednie samoloty myśliwskie, okręty wojenne, pojazdy wojskowe itp.

W świetle otwartej inwazji Rosji na pokojowo nastawiony kraj, rosnącej liczby popełnianych przez nią zbrodni wojennych oraz rosnącego prawdopodobieństwa podobnych agresji Moskwy na inne kraje, rząd Niemiec musi przestać traktować Putina jak zwykłego partnera do negocjacji. Pokojowe współistnienie z reżimem Putina może być oparte jedynie na solidnym połączeniu dyplomacji z siłą ekonomiczną, polityczną i militarną. W celu ukarania, powstrzymania i ostatecznego zakończenia agresji Rosji wobec Ukrainy należy podjąć wszelkie możliwe środki, które nie prowadzą do bezpośredniej konfrontacji wojskowej z Rosją. Raz nałożone sankcje mogą zostać zniesione dopiero po całkowitym wycofaniu się Rosji z terytorium Ukrainy.

Dr Felix Ackermann, pracownik naukowy Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie (DHIW), Polska
Dr Hannes Adomeit, starszy pracownik naukowy w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa Uniwersytetu w Kilonii (ISPK)
Dr Vera Ammer, członkini zarządu Memoriał International i Inicjatywy Demokratyczna Ukraina, Euskirchen
Dr Anders Åslund, starszy współpracownik Sztokholmskiego Forum Wolnego Świata oraz profesor adiunkt na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie
Adam Balcer, dyrektor programowy, Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego, Polska
Dr Oesten Baller
, profesor prawa i przewodniczący organizacji pozarządowej Niemiecko-Ukraińska Szkoła Zarządzania, Berlin
Marieluise Beck, sekretarz stanu w latach 2002-2005, dyrektor na Europę Środkową i Wschodnią w Centrum Nowoczesności Liberalnej (LibMod), Berlin
Dr Jan Claas Behrends, starszy pracownik naukowy w Centrum Historii Współczesnej im. Leibniza (ZZF), Poczdam

Dr Carl Bethke, pracownik naukowy w Katedrze Historii Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej Uniwersytetu w Lipsku
Dr Florian Bieber, profesor i dyrektor Centrum Studiów nad Europą Południowo-Wschodnią, Uniwersytet w Grazu
Dr Katrin Boeckh, profesor i pracownik naukowy Instytutu Studiów Wschodnio- i Południowo- Wschodnioeuropejskich im.
Dr Falk Bomsdorf, prawnik, szef moskiewskiego biura Fundacji Friedricha Naumanna w latach 1993-2009, Monachium
Dr Karsten Brüggemann, profesor historii estońskiej i ogólnej, Uniwersytet w Tallinie, Estonia
Agnieszka Bryc, adiunkt, Wydział Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń, Polska
Dr Martin Dietze (współinicjator), publicysta, prezes Niemiecko-Ukraińskiego Towarzystwa Kulturalnego, Hamburg
Steffen Dobbert, dziennikarz i autor książek, m.in. „Euromaidan: Protest i odwaga cywilna na Ukrainie”, Berlin
Dr Maria Domańska, analityczka, Ośrodek Studiów Wschodnich (OSW), Warszawa
Dr Yuliya Erner, politolog, koordynatorka projektów w organizacji pozarządowej Wymiana Niemiecko-Rosyjska (DRA), Berlin
Marco Fieber, dziennikarz i prezes organizacji pozarządowej Libereco – Partnerstwo dla Praw Człowieka, Monachium
Dr Rory Finnin, profesor nadzwyczajny ukrainoznawstwa i stypendysta Robinson College, Uniwersytet Cambridge, Anglia
Dr Jörg Forbrig, Dyrektor na Europę Środkową i Wschodnią, German Marshall Fund of the United States, Berlin
Dr Annette Freyberg-Inan, profesor teorii stosunków międzynarodowych, Uniwersytet w Amsterdamie
Ralf Fücks, współprzewodniczący Fundacji Heinricha Boella w latach 1997-2017 oraz dyrektor Centrum Nowoczesności Liberalnej (LibMod), Berlin
Dr Angelos Giannakopoulos, profesor DAAD na Wydziale Studiów Niemieckich i Europejskich, Akademia Kijowsko-Mohylańska, Ukraina
Dr Anke Giesen, członek zarządu Memorial International i Memorial Deutschland, Berlin
Witold Gnauck, historyk, dyrektor zarządzający Niemiecko-Polskiej Fundacji Nauki, Frankfurt nad Odrą
Dr Gustav C. Gressel, Senior Policy Fellow w programie Wider Europe, Europejska Rada Spraw Zagranicznych, Berlin
Dr Theocharis N. Grigoriadis, profesor nadzwyczajny ekonomii, Instytut Europy Wschodniej (OEI), Wolny Uniwersytet w Berlinie
Ralph Hälbig, niezależny dziennikarz ARTE i MDR, prowadzący stronę internetową „Georgia & South Caucasus”, Lipsk
Dr Imke Hansen, wiceprzewodnicząca organizacji pozarządowej „Libereco – Partnerstwo dla Praw Człowieka”, Sewerodonieck & Hamburg
Rebecca Harms, posłanka do PE w latach 2004-2019, była przewodnicząca delegacji PE do Zgromadzenia Parlamentarnego EURO-NEST, Lüchow-Dannenberg
Ralf Haska, zagraniczny pastor Niemieckiego Kościoła Luterańskiego (EKD) w Kijowie w latach 2009-2015, Marktleuthen
Jakob Hauter, politolog, doktorant w School of Slavonic and East European Studies (SSEES), University College London
Dr Richard Herzinger, niezależny publicysta, autor książek, prowadzący stronę internetową „Trzymaj się tych prawd”, Berlin
Dr Mieste Hotopp-Riecke, dyrektor Instytutu Studiów Kaukaskich, Tatarskich i Turkiestańskich, Magdeburg
Dr Hubertus F. Jahn, profesor historii Rosji i Kaukazu, Uniwersytet w Cambridge, Wielka Brytania
Michał Kacewicz, dziennikarz, Biełsat, Warszawa
Dr Markus Kaiser, socjolog, rektor Niemiecko-Kazachskiego Uniwersytetu (DKU) w Almaty w latach 2015-2018, Konstancja
Dr Andreas Kappeler, były profesor w Katedrze Historii Europy Wschodniej Uniwersytetu Wiedeńskiego
Dr Christian Kaunert, profesor bezpieczeństwa międzynarodowego i kierownik Katedry Jeana Monneta, Dublin City University, Irlandia

Dr Sarah Kirchberger, kierownik katedry w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa na Uniwersytecie w Kilonii (ISPK)
Nikolai Klimeniouk, dziennikarz i szef programu Initiative Quorum w organizacji pozarządowej European Exchange w Berlinie
Jarosław Kociszewski, redaktor naczelny, portal Nowa Europa Wschodnia, Warszawa
Peter Koller, agent turystyczny i autor książek, m.in. „Ukraina: Podręcznik indywidualnych odkryć”, Berlin

Małgorzata Kopka-Piątek, dyrektorka Programu Europejskiego, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa

Dr Paweł Kowal, poseł na Sejm RP, profesor ISP PAN
Dr Viktor Krieger, autor książek, pracownik naukowy Bawarskiego Centrum Kultury Niemców z Rosji, Norymberga
Dr Markus Krzoska, profesor nadzwyczajny historii Europy Wschodniej, Uniwersytet Justusa Liebiga w Giessen
Dr Taras Kuzio, profesor nadzwyczajny nauk politycznych na Narodowym Uniwersytecie Kijowsko-Mohylańskim, Ukraina
Veranika Laputska, politolog, współzałożycielka EAST Center, Warszawa, Białoruś
Prof. Agnieszka Legucka, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa  
Dr John Lough, Associate Fellow of the Russia & Eurasia Programme, Chatham House – The Royal Institute of International Affairs, Londyn
Edward Lucas, starszy pracownik Centrum Analiz Polityki Europejskiej (CEPA), Londyn i Waszyngton
Dr Otto Luchterhand, były profesor prawa publicznego i prawa wschodnioeuropejskiego, Uniwersytet w Hamburgu
Dr Martin Malek, politolog, autor i redaktor książek, m.in. „Doktryna wojskowa i polityka morska ZSRR”, Wiedeń
Dr David R. Marples, wybitny profesor historii Rosji i Europy Wschodniej, Uniwersytet Alberty w Edmonton
Markus Meckel, minister spraw zagranicznych NRD w 1990 r., poseł na Sejm w latach 1990-2009, współprzewodniczący Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, Berlin
Dr Stefan Meister, kierownik programu „Porządek międzynarodowy i demokracja”, Niemiecka Rada Stosunków Zagranicznych, Berlin
Stefan Melle, dyrektor wykonawczy organizacji pozarządowej German-Russian Exchange (DRA) i współzałożyciel Forum Społeczeństwa Obywatelskiego UE-Rosja, Berlin
Igor Mitchnik, lider projektu w organizacji pozarządowej Libereco – Partnerstwo dla Praw Człowieka, Berlin
Dr Georg Milbradt, minister-prezydent Saksonii w latach 2002-2008 i profesor ekonomii na Uniwersytecie
Technicznym w Dreźnie
Johanna Möhring, pracownik naukowy Katedry Bezpieczeństwa i Studiów Strategicznych Henry’ego Kissingera na Uniwersytecie w Bonn
Dr Michael Moser, przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Ukraińskich i profesor slawistyki, Uniwersytet Wiedeński
Dr Alexander J. Motyl, profesor nauk politycznych, Rutgers University-Newark, New Jersey
Christoph Müller-Hofstede, członek zarządu Fundacji na rzecz Praw Obywateli Europejskich, Zaangażowania i Zaufania (ECIT), Berlin
Mattia Nelles, członek Forum Nowej Polityki Bezpieczeństwa Fundacji Heinricha Bölla, Berlin
Dr Julia Obertreis, profesor historii nowożytnej i wschodnioeuropejskiej, Uniwersytet Friedricha Alexandra w Erlangen-Norymberdze
Barbara von Ow-Freytag, politolog, członek zarządu Praskiego Centrum Społeczeństwa Obywatelskiego Ira Peter, dziennikarka, była współpracowniczka Niemieckiego Forum Kultury Europy Środkowej i Wschodniej, Mannheim
Bartek Ostrowski, Wiceprzewodniczący, European Association for Local Democracy (ALDA), Wrocław
Dr Andreas Petersen, wykładowca historii w Wyższej Szkole Nauk Stosowanych i Sztuk Pięknych Północno-Zachodniej Szwajcarii (FHNW), Windisch
Dr Hans-Christian Petersen, profesor historii w Instytucie Badań nad Migracjami i Studiów
Międzykulturowych, Uniwersytet w Osnabrück
Dr Serhii Plokii, profesor historii i dyrektor Ukraińskiego Instytutu Badawczego, Uniwersytet Harvarda, Cambridge, Mass.
Dr Susanne Pocai, historyk, autorka książek i administrator na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu
Humboldta w Berlinie
Ruprecht Polenz, poseł na Sejm w latach 1994-2013, od 2013 r. przewodniczący Niemieckiego Stowarzyszenia Studiów Wschodnioeuropejskich (DGO), Münster

Dr Detlev Preusse, politolog, autor książek, były dyrektor programowy Fundacji Konrada Adenauera w Hamburgu
Waleria Radziejowska-Hahn, członek zarządu Adviory i była dyrektor zarządzająca Forum Lew Kopelew, Kolonia
Adam Reichardt, redaktor naczelny, New Eastern Europe, Stany Zjednoczone
Dr Iwona Reichardt, członkini zarządu, Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego, Kraków
Dr Oliver Reisner, profesor studiów europejskich i kaukaskich, Ilia State University, Tbilisi
Dr Felix Riefer (współinicjator), politolog, autor książek i członek Rady Doradczej Forum Lwa Kopelewa, Bonn
Christina Riek, tłumaczka ustna, koordynatorka projektu i członkini zarządu Memorial Deutschland, Berlin
Dr Stefan Rohdewald, profesor historii Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej, Uniwersytet w Lipsku
Dr Per Anders Rudling, profesor nadzwyczajny historii i stypendysta Akademii Wallenberga, Uniwersytet w Lund, Szwecja
Dr Tatjana Samostyan, pracownik naukowy Programu Studiów Europejskich, Uniwersytet Otto von Guericke w Magdeburgu
Sebastian Schäffer, politolog, dyrektor zarządzający Instytutu Regionu Dunaju i Europy Środkowej (IDM), Wiedeń
Dr Oxana Schmies, historyk, autorka i redaktorka książek, m.in. „Rozszerzenie NATO a Rosja”, Berlin Winfried Schneider-Deters, ekonomista, kierownik kijowskiego biura Fundacji Friedricha Eberta w latach 1995-2000, Heidelberg
Dr Stephan Scholz, profesor nadzwyczajny w Instytucie Historii Uniwersytetu Carla von Ossietzky’ego w Oldenburgu
Dietmar Schulmeister, przewodniczący Stowarzyszenia Niemców z Rosji w Nadrenii Północnej-Westfalii, Düsseldorf
Werner Schulz, poseł na Sejm w latach 1990-2005, poseł do Parlamentu Europejskiego w latach 2009-2014, były wiceprzewodniczący Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Rosja, Kuhz
Dr Klaus Segbers, były profesor Europy Wschodniej i Spraw Międzynarodowych oraz dyrektor Centrum Polityki Globalnej, Wolny Uniwersytet Berliński
Radek Sikorski, poseł do Parlamentu Europejskiego, przewodniczący Delegacji UE-USA w Parlamencie Europejskim, Bruksela
Dr Gerhard Simon, były profesor na Wydziale Historii Europy Wschodniej Uniwersytetu w Kolonii
Dr Maria Snegovaya, politolog, stypendystka podoktorska w Virginia Polytechnic Institute and State University, Blacksburg
Gen. dr Jarosław Stróżyk, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław 
Dr Kai Struve, profesor nadzwyczajny i pracownik naukowy w Instytucie Historii Uniwersytetu w Halle-Wittenberdze
Dr Ernst-Jörg von Studnitz, ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Federacji Rosyjskiej w latach 1995-2002, Königswinter
Dr Sergej Sumlenny, politolog, autor książek, kierownik Biura Fundacji im. Heinricha Bölla w Kijowie w latach 2015-2021, Berlin
Dr Maximilian Terhalle, podpułkownik (rez.), profesor wizytujący w LSE IDEAS, London School of Economics and Political Science
Dr Stefan Troebst, do 2021 r. profesor historii kultury Europy Wschodniej, Uniwersytet w Lipsku
Dr Andreas Umland (współinicjator), analityk w Sztokholmskim Centrum Studiów Wschodnioeuropejskich, Szwedzki Instytut Spraw Międzynarodowych
Laurynas Vaičiūnas, prezes, Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego, Litwa
Edwin Warkentin, kierownik Biura Kultury dla Niemców z Rosji, Muzeum Rosyjsko-Niemieckiej Historii Kultury, Detmold
Marcus Welsch, reżyser filmów dokumentalnych i dyrektor zarządzający serii seminariów na temat kompetencji medialnych na Ukrainie, Berlin
Dr Anna Veronika Wendland, pracownik naukowy Instytutu Badań Historycznych nad Europą Środkowo-Wschodnią Herdera w Marburgu
Dr Klaus Wittmann, generał brygady (w stanie spoczynku), wykładowca historii współczesnej, Uniwersytet w Poczdamie
Dr Alexander Wöll, profesor kultury i literatury Europy Środkowej i Wschodniej, Uniwersytet Poczdamski

Dr Susann Worschech, pracownik naukowy Instytutu Studiów Europejskich, Uniwersytet Europejski Viadrina, Frankfurt nad Odrą
Aleś Zarembiuk, dyrektor, Dom Białoruski w Warszawie, Białoruś
Agnieszka Zawadzka, adiunkt w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Lipsku, wykładowca języka polskiego

(Niniejszy apel został po raz pierwszy opublikowany w języku niemieckim na stronie internetowej berlińskiej gazety Der Tagesspiegel 18 marca 2022 roku: https://www.tagesspiegel.de/politik/europa-haenge-vom-schicksal-der-ukraine-ab-osteuropa-experten-fordern-haerteren-russlandkurs/28179728.html. Nawiązuje
on do wcześniejszego listu niemieckiego, opublikowanego w Zeit Online 14 stycznia 2022 r.:
https://www.zeit.de/politik/ausland/2022-01/deutsche-russlandpolitik-korrektur-forderung-
sicherheitspolitik/komplettansicht.
)

POPULARNE

We use cookies to personalise content and ads, to provide social media features and to analyse our traffic. We also share information about your use of our site with our social media, advertising and analytics partners. View more
Cookies settings
Accept
Decline
Privacy & Cookie policy
Privacy & Cookies policy
Cookie nameActive
Poniższa Polityka Prywatności – klauzule informacyjne dotyczące przetwarzania danych osobowych w związku z korzystaniem z serwisu internetowego https://kew.org.pl lub usług dostępnych za jego pośrednictwem Polityka Prywatności zawiera informacje wymagane przez przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/679 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO). Całość do przeczytania pod tym linkiem
Save settings
Cookies settings
Skip to content